دیروز صبح اول وقت کلاس زبان داشتم.
معلممون هودش انگلیسی هست و بچه های کلاس از کشورهای مختلف
همکلاسی هام متولد سال 2000 با تلرانس 3 سال هستن :-)
اولش کمی ناراحت شدم، بعد فک کردم باید خجالت بکشم، بعد اومدم عصبانی بشم
چرا؟ آخه من از اینا از لحاظ سنی خیلی بزرگترم اما از لحاظ روحی فک کنم در یه حد باشیم :-))
بعدش با خودم فک کردم یه آفرین دارم که بدون توجه به همه ی این موارد که حتی وجود یکی شون هم برا ناراحت شدن کافیه، اینجام و دارم به مسیرم ادامه میدم
من مسیر پرپیچ و خم و طولانی و سختی رو گذروندم تا اینجا رسیدم
آره، من یه باریکلای بزرگ و یه افتخار بزرگ لازم دارم
مرسی خدا که کمکم کردی
مرسی از خانواده که همراهم هستن
مرسی از تو که پشتیبانم هستی
یه ,فک ,کلاس ,ناراحت ,لحاظ ,زبان ,از لحاظ ,کلاس زبان ,فک کردم ,زبان تخصصی ,مسیرم ادامه
درباره این سایت